Bijna ging het niet door! De jaarlijkse organisatie van het St. Valery Zomerkamp 2012 kwam maar niet op gang. Nagelbijtend en tandenknarsend hadden we het er bijna elke squadronvergadering over: waar blijft de uitnodiging voor inschrijving. Toen Otto zag dat er allerlei vliegtuigen werden geboekt in de Valery week die niet naar Valery gingen was de maat vol: Otto kon het niet langer aanzien en besloot 'to the Rescue' te komen. Hij trok zijn strakke legging aan, met gele riem en zwarte cape en trok zijn masker met puntoortjes over zijn hoofd! In zijn splinternieuwe Batmobiel racete hij naar de vliegclub. Samen met Catwoman Janny plozen zij het archief na van eerdere jaren voor een handleiding en eerdere ervaringen, dat er niet bleek te zijn... en puzzelden zij zich suf om voldoende vliegtuigen beschikbaar te krijgen. DannyAirways trok zijn groen-gele Robinpak aan met cape en maskertje alleen over de ogen, haartjes netjes in de plooi. Zulu en ReinAir deden hetzelfde. Zulu, altijd op z'n beste Brits, blijkt dus ook een aardig woordje Francais te spreken, al was het maar vanwege die leuke lerares van de Alliance Francaise die hij wekelijks mag zien. Hij mocht met de Franse autoriteiten regelen dat we de vliegclub voor een week naar Frankrijk mochten verplaatsen en daar dan ook mochten vliegen, solo, met verklaring voor de niet-gebrevetteerden. Rein was druk in de weer met de Diesel, want daar vliegen ze in F niet op, maar de Robins moesten natuurlijk wel mee! Danny mocht de marketing op zich nemen en elk clublid en leerling stalken met een aanmeldformulier.
Wir haben es geschafft! Dik in de veertig aanmeldingen, allemaal enthousiast, een paar leerlingen die nog hun solo moesten verdienen en een tankwagen. Tankwagen? Jah, Rein had een 1000 liter tank voor benzine geregeld, achterin een gehuurd busje. Leeg nog wel, want we gaan natuurlijk niet rijden met de PH-RKB (de PH-Rijdende-Kerosine-Bom). Dat vullen kwam later, gewoon aan de pomp bij de E. Leclerc. Arme vent achter hen bij de pomp: we zijn er bijna hoor, nog 990 liter, whaha.
Marguerite en ik hebben traditiegetrouw een ferry gedaan. De VSY mocht ook mee spelen. We maakten er een leuke dag van, met een lunchstop in Calais. Kijk dit prachtige decor, na de jaren 50 niet meer veranderd.
Je bent pas in Valery als je de krijtrotsen hebt gezien, dus hop! Even op 500 voet over zee langs de kliffen naar Le Havre, even Bonjour zeggen. Wat een uitzicht!
Nieuw dit jaar was de Doellandingenwedstrijd. Maak 2 landingen naar keuze en 1 glide in (zonder motorvermogen) en probeer hem in het eerste baanvak te zetten. Ervoor zijn vette stafpunten (want daar staat bij een echte noodlanding een hek, waar je dan met volle vaart in knalt), dan het beste vak voor de volle punten, volgende vak iets minder punten, etc. Hier geeft Wil nog even de uitleg:
Twee jaar geleden met Wim Koel in Budel ging het een stuk minder, maar nu: 3x een prachtige landing. Helaas bleek er 1 net in het tweede vak te vallen, maar helaas was er geen video scheids om terug te zien, dus een paar puntjes aftrek. Dat bleek helemaal goed te gaan, totdat Jan, type kerstman zonder rood pak, maar met baard, zware stem en goeie verhalen aan de beurt kwam. Jan was vroeger bushpilot in Afrika en moest leren landen net over de olifant, maar voor de giraffe. Hij had al 7 jaar niet meer gevlogen en nog nooit in dit toestel. Tegen zoveel ervaring kon niemand op. Jan kreeg het volle aantal punten en won de wedstrijd. DannyAirways was gepast en gedeeld tweede. Helemaal happy.
Vast onderdeel van het Valery weekend is het bijzondere-genodigden-gastendiner op het Squadron Headquarters in Greuville, op een kwartier rijden van Valery. (iedereen doet er alleen altijd een half uur over, zie blog van vorig jaar) Er is een behoorlijke wachtlijst voor, dus een hele eer voor zowel de gasten, maar zeker ook voor de organisatoren, als je erbij bent. Je wordt getrakteerd op een heerlijk diner met streekgerechten, goeie wijn en een heerlijke ambiance. Special guests dit jaar waren Bill sr. en Freek. Wat we ervoor terug vragen is een avond vol sterke verhalen over vliegervaringen en andere leuke dingen. Nou, dat kwam helemaal goed. Zulu zat op z'n praatstoel en had kennelijk een enorme vis gevangen...
Bill sr. zat helemaal op z'n gemak te nippen...
en hij lag al in een deuk voordat de clue van z'n eigen verhaal kwam. Helemaal leuk!
Marguerite vond hem ook leuk :)
En Freek is een wandelende vliegtuigontwerper-bouwer-testvlieger-instructeur-acrobaat. Fuck aerodynamica, Freek kan zelfs op z'n kop achteruit vliegen!
Jongens, wat een geweldige avond!
Prachtige weergave van een mooi festijn!
BeantwoordenVerwijderen