Eigenlijk hadden we het plan om de spiksplinternieuwe ANH op te halen na een opknapbeurt, maar ze was nog niet klaar. Maarja: een kist was gereserveerd, Vin en ik hadden allebei een vrije dag, en het was ook nog eens CAVOK (geen wolkje aan de hemel). Kijk, dan ga je niet cancellen.
Een rondje Spa stond op het program. Vin en ik hadden een avondje vluchtvoorbereiding gedaan, maar een mailtje de volgende dag naar het veld om toestemming te vragen om te mogen landen, kwam terug met de mededeling dat er 10cm sneeuw op de baan lag, en dat ze die er voor DannyAirways niet af gingen halen. Pfff. Zijn toch halve Fransen hè, die Walloniërs.
Op het laatste moment dus de plannen omgegooid: De Ronde van Vlaanderen werd het, naar velden die wel sneeuwvrij zijn gemaakt. Antwerpen, Kortrijk en mijn favoriet Oostende. Eerst ff volgooien. Daar hebben de Robin diesels trouwens personeel voor, en die komen aanrijden met een hele grote tankwagen :) Luxe poes dus.
Voor de startline, klaar voor de start... cleared and go! Ik vloog de eerste leg naar Antwerpen, in de gele trui, zodat Vincent nog even kon afkijken waar alle knopjes ook al weer zaten. Hij heeft gelest op de Piper, en heeft pas net de switch gemaakt naar de Robins, bless him. Op een dag komen ze allemaal :) Zelfs Bill jr en RDW, mark my words. Met een straf windje in de rug, gingen we lekker hard. Overhead Seppe, door de CTR van Woensdrecht de F16's ontwijken en je krijgt de Belgen al aan de lijn met dat leuke accent.
This is Brussels Information, you are identified.
Na een switch naar Antwerpen Tower mag je al invliegen via een van de invliegpunten rond het veld. Vincent had het maar druk met al die frequenties. Top, zo'n co-piloot die vooruit werkt en de vlieger deze zorg uit handen neemt. Hij mag nog een keer mee! Zo'n eerste keer op een nieuw veld is toch altijd ff zoeken. Waar ligt dat invliegpunt, waar ligt het veld, wat zijn de indraaipunten? Ging natuurlijk allemaal gewoon veilig, maar ik merkte wel dat de workload een stuk hoger lag dan waar ik aan gewend was geraakt. Ik moest echt even aan de bak. Een paar minuutjes later stond ik op runway 11 en bleek dat er ook nog een Antwerpen Ground frequentie was, die had ik niet verwacht. In Rotterdam hebben we een Delivery, maar die gebruik je alleen bij vertrek. De taxi clearance na de landing krijg je bij ons gewoon van de Tower, maar in Antwerpen dus van Ground. Runway verlaten en netjes voor de lijntjes wachten op toestemming dus.
Antwerpen Airport is vergelijkbaar met het hoofdgebouw van Rotterdam
Airport. De luchtvaartmaatschappijen zijn vertegenwoordigd in de hal,
dus gelijk maar even een postvakje aangevraagd voor DannyAirways. Er is
een uitgebreid restaurant en een meteo kantoor voor je volgende
vluchtvoorbereiding. Ook moet je na vertrek weer door de poortjes van de
douane. Toch cool, als je met je eigen vliegtuig bent. (nouja, van de
club dan, maar je begrijpt wat ik bedoel toch?)
De volgende leg na de lunch was voor de bolletjestrui drager VdK Airlines en ik was de co. Een departure over de city naar uitvliegpunt Tango en via Gent langs de snelweg naar Kortrijk. Dat gaf mij mooi de mogelijkheid om in flight ff te klooien aan de Garmin GPS van de kist om die ook te leren kennen, en mijn eigen GPS op de iPad. Als je zelf vliegt heb je daar geen tijd voor en aan de grond trek je snel de batterij leeg. Beide GPS'sen hielden zich goed, en zaten er nooit naast. Je mag de GPS dan wel niet gebruiken als primaire navigatie, maar toch handig zo'n backup-system. Een half uurtje later draaiden we naar final runway 07. Staat er alleen net een kerk op short final! Gekke Belgen. Maar wel leuk genoeg om 2x te doen :o! Kortrijk vonden wij niet zo gezellig. Niet alleen was de administratie self service, maar ook het restaurant was dicht en in het restaurant naast de terminal stuurde ons weg, want ze gingen zo sluiten. Ballentent.
Pilot change again en DannyAirways vloog naar Oostende. Omdat runway 06 van Kortrijk in de richting van het centrum ligt, en ze je daar niet op schoorsteenhoogte overheen willen, moet je met de 'best rate of climb' omhoog. Dat wil zeggen met een lage snelheid en de grootste klimhoek omhoog, zodat je binnen de kort mogelijke afstand, zo hoog mogelijk zit. Dat scheelt geluidsoverlast. Wat nou overlast? Dit is toch een prachtig geluid? Maargoed. 65 kts en meer dan 1.000 ft/min omhoog, is best steil! Spannend! Note to self: niet doen met passagiers.
Oostende was ik al eerder geweest, dus het vinden van het veld was een makkie. Als je de kust bereikt ben je te ver :) De aanvliegroute vanuit zee naar runway 08 ligt over de vele stacaravans langs de kust: allemaal witte streepjes in een regelmatig patroon. Grappig om te zien, maar vreselijk om daar te staan lijkt mij. Omdat deze baan 3200m lang is, en je toch maar 1x landingsgeld betaalt, kon ik hier mooi m'n 'engine failure after take off' oefenen. Dat vind ik een leuk kunstje. 2x kreeg ik een motorstoring in 1 landing, what are the odds? Na de doorstart even klimmen en weer het gas dicht, neus omlaag drukken en flaps uit voor meer luchtweerstand, flaren en de kist weer landen. Ik riep wel even: 'simulating', om de verkeerstoren niet te laten schrikken van mijn aparte manoevre.
Ook na de full stop is EBOS leuk: je wordt tegemoet gereden door de marshallerauto met zwaailichten en 'follow me' sign en je moet hem volgen van de taxiway naar de parking stand, net als de grote 7-4's die er ook staan. Je moet in zijn auto meerijden naar het havenkantoor om te betalen en er werken hele vriendelijke mensen. Een topveld! Ik zeg: visje eten van de zomer, als de sunset tijd ook een toetje toestaat.
De VdK Airlines vlucht naar Rotterdam was er 1 om te genieten van het uitzicht. De navigatie op zicht was natuurlijk een eitje zo langs de kust en met CAVOK. Met de wind op de neus kropen we terug naar Holland. Die stippellijn op de grond zie je natuurlijk niet liggen vanuit de lucht, maar je ziet heel snel dat je weer in Holland bent. Alle akkers worden recht in een stroken- of vakjespatroon en de huizen bundelen zich tot dorpjes. In België is dat allemaal wat minder geordend. Een kwartier voor sunset landen we met de ondergaande zon in de rug via een direct right hand base 06 over Vlaardingen.
Wat een topdag! Thx VdK! Mag ik nog een keer mee?
