zaterdag 11 december 2010

Mijn eerste Solo

Iets meer dan 12 vlieguren op de teller. Ik wist dat het eraan zat te komen: mijn eerste solo vlucht. (Voor het behalen van je vliegbrevet moet je 10 uur solo gevlogen hebben: dus zonder instructeur!) Ben ik er al klaar voor? Weet ik wat ik allemaal moet doen? Ik heb de hele week de radiotelefonie geoefend. Arjan begon me al na te doen bij het avondeten: 'taxi to the kitchen, dinner approved, PVQ'. ;) Maar wat als het fout gaat? Wat kan er allemaal fout gaan? Wat doe ik dan? Pfff.

Na eerst een uurtje afkijken vanaf de achterbank bij de les van Ernst, was het mijn beurt. Dit keer met instructeur Kees, van wie we ook de theoriecursus Meteo en Navigatie hebben gehad. Aardige en relaxte vent. Na de derde touch&go vroeg ie of ik er klaar voor was en voor ik het wist stapten ze allebei uit... Daar zit je dan: doodse stilte, helemaal alleen op het platform bij Bravo 1, met achter je een Transavia Airbus. En nu? Eerst een diepe zucht: this is the moment! Checklistje erbij en beginnen dan maar. Natuurlijk wist de toren dat dit mijn eerste solo was, dus bij mijn request om te mogen taxi-en, deed ze (ik had een 'ze' als verkeersleider) de blauwe taxilichtjes naast de baan aan die als een soort uitnodigende blauwe loper naar de runway lopen. Cool man! Thanx!
Aan het begin van de runway nog zo'n diepe zucht momentje. Daar gaan we: oplijnen op het midden van de baan, nog een extra check op alle instrumenten en hendeltjes (normaal vertrouw je erop dat je instructeur de boel ook in de gaten houdt) en dan vol gas... en los. Vanaf dat moment heb je geen tijd meer om zenuwachtig te zijn: je doet gewoon zoals je geleerd is: klimmen met de juiste snelheid/klimhoek, naar 500 voet, aflevelen. Als je 175 kilo lichter bent zonder de 2 passagiers ben je er een stuk sneller! Bochtje netjes gevlogen, waardoor ik alle tijd had voor mijn downwindchecks. Dat zijn de laatste checks voor de landing: juiste motorvermogen, snelheid, flaps, hoogte, afstand etc. De toren verwachtte mijn aankomst natuurlijk al en ik kreeg al heel vroeg vrij baan: Cleared Touch&Go. Laatste bocht, gas terug, daling inzetten en recht voor de baan uitkomen. Dat was nog een probleem: ik schoot te ver door uit de bocht, waardoor ik me terug moest vechten tegen de wind om weer recht voor de baan te komen. Full flaps en sturen naar je landingspunt. Net boven de baan horizontaal vliegen en dan gas dicht en neus ophouden. De landing was niet perfect, maar kon ermee door. Weer vol gas en weer los. Dat grapje een keer of drie en pas bij de derde keer kon ik ervan genieten. Ik zat met een brede grijns op mijn gezicht op de momenten dat ik even niets te doen had. Shit hey, ik vlieg zelf! Gaaaaf!

Toen ik voor de laatste keer langs de baan vloog voor de landing zag ik in mijn ooghoek de Transavia Airbus al op de taxiway naar de baan gaan. Hij zit op dezelfde frequentie als ik en hoorde hem vragen om een startklaring: Transavia 6293 is ready for departure. Maar Danny was eerst! Ik hoorde de verkeerleidster zeggen: BEHIND the landing Robin (dat is mijn type vliegtuig) on final, line up and WAIT holdingpoint runway 24 BEHIND. Sorry vakantiegangers: Danny mag eerst Whieieieiewhoooo! Whahaha. Oh shit, eerst nog ff landen. Easy! ;) Hier een filmpje van mijn aankomst bij de club. In de achtergrond zie en hoor je de Transavia vertrekken.

Natuurlijk ging er nog genoeg niet goed he. Zo was ik vergeten de weersinformatie uit te luisteren van het bandje, vergat ik mijn positie te melden toen ik klaar was voor vertrek (je kan op meerdere plekken de baan op) en zat er een stuiterlanding tussen. Genoeg te leren nog dus, maar daarover zeg ik nu ff nix. Als je zelf kan uitstappen is het een goede landing geweest, als het vliegtuig ook weer kan opstijgen zonder reparaties is het een perfecte landing :) Mijn naam staat nu ook op het erelijstje van de club en Danny is supertrots op zichzelf :)

Nu weer een paar lesjes en dan een nieuwe solo: een rondje rondom Rotterdam.