Het Bottlang Dossier

Op m'n werk beginnen ze te klagen. Thuis krijg ik klachten. M'n niet-vliegvrinden (ja, die heb ik ook nog) vragen tevergeefs om aandacht en m'n cavia's keren me de rug toe. Het leven van een bijna-vlieger vlak voor de eindstreep gaat niet over rozen.

Elke week spreken we af met de nog-net-niet-gebrevetteerden op de club om samen de theorie weer op te halen. We pluizen samen de Bottlang uit: de encyclopedie van de VFR luchtvaart op vloeitjesdun papier, die ondertussen al jaren Jeppesen heet, naar het Amerikaanse bedrijf dat ze nu uitgeeft, maar die iedereen steevast De Bottlang blijft noemen, met lidwoord met hoofdletter, uit ontzag, voor de Bijbel. Elk vliegveld, van elk land staat erin, samen met kaartjes en honderden in de luchtvaart gebruikte afkortingen en de nationale afwijkingen in regelgeving van de onderliggende ICAO regels. Zo haal je in Engeland links in, in plaats van rechts. Ook moet je je in Engeland eerst melden op een vliegveld met douane,  een zgn. 'airport of entry' voordat je door mag vliegen naar een ander vliegveld in Engeland. In Duitsland mag je ook 's nachts op zicht vliegen (huh, hoe dan?), stikt het in België van de militaire danger zones (for god's sake why?) en strikte luchtklasse C gebieden (lagere zichtminima en verplicht continu radio contact) en kent Frankrijk strikte corridors om het Kanaal over te vliegen, en waag het niet om over een nuclear power plant te vliegen.

Andere avonden trekken we lijnen over de kaart, berekenen we koersen, gecorrigeerd voor de actuele wind en maken we een navigatieplan, alsof we de vlucht daadwerkelijk gaan maken, of we voelen elkaar aan de tand over vliegtuigkennis, aërodynamica en tips&trics voor de verplichte kunstjes. Als er iemand weer een lijstje heeft gevonden met mogelijke examenvragen, wordt die natuurlijk uitgebreid doorgenomen.

Uiteraard is dit allemaal naast de normale diner-en-grote-verhalen bijeenkomsten, ook wel als maandelijkse zero seven zero squadron ledenvergadering aangeduid. We hebben ze alleen bijna wekelijks :) in ons stamcafé in 070. Dat is bij HeM in de Molenstraat, de eigenaars zijn vriendjes van Rein, en wij zijn er ondertussen ook kind aan huis. Nerds als we zijn, noemen wij het cafe EH-P26, naar de verboden vliegzone (Europa, Holland, Prohibited, nummer 26) boven Den Haag, waar het cafe middenin ligt.


Gelukkig toont ieders thuisfront begrip voor de situatie, en na beloftes dat er ook weer een quality time aankomt, mogen we nog een avondje :)