zaterdag 26 maart 2011

Het touwtje wordt langer

solovlucht
1) Alleen uitgevoerde vliegtocht 2) Vlucht met een vliegtuig geheel alleen
Gevonden op http://www.mijnwoordenboek.nl
Hij was al aangekondigd op dit blog. Ik was er klaar voor. De lucht was wolkenloos. Er was geen zuchtje wind. Mooier dan dit wordt het niet... Danny besloot een Danny-dag te nemen.

Voor het halen van je vliegbrevet moet een leerling minimaal 10 uur solo gevlogen hebben, zonder instructeur, helemaal in je uppie. Klinkt eng en onverantwoord. Misschien is het dat ook wel... Enige controle vooraf is er wel hoor. Ze laten je niet zomaar gaan. Zoals een paard dressuur leert aan een touwtje in een ronde bak... Alleen mijn touwtje is langer, en denkbeeldig en dat paard kan niet neerpletteren. In de eerste solo mag je alleen rondom het vliegveld: stijgen, landen, stijgen, landen. In de tweede solo moet je in een grote boog rondom de stad. In de derde solo moet je naar een ander vliegveld, landen, en weer terug. Daarna volgt een grote driehoek naar twee andere vliegvelden. De vliegclub Rotterdam wil ook graag dat je een buitenlandvlucht maakt. Je bent hier immers zo het land uit.

Daar sta je dan, naast de startbaan, je hebt net je checklist gedaan en moet nu de klaring vragen om te vertrekken. Slik. Nog een keer slik. En een diepe zucht en mentale pep-talk. Je drukt op de knop van de radio en roept: "Papa Victor Mike at holdingpoint runway zero-six, intersection Victor four is ready for departure". Geen tijd meer voor zenuwen, je moet goed luisteren naar het antwoord, en dat herhalen. "PVM cleared departure over Tango, Delft and Den Haag, cleared for take off, the wind calm." Nou, daar gaan we dan: vol gas, stick lichtjes trekken en... los.Ik klim omhoog en maak een bocht richting Delft. De zon in m'n giechel en ik zie de zee al. Wat een gaaf uitzicht. Een smile van oor tot oor. Over de A13, naar Arjan die al klaar staat met z'n camera. "PVM is over Delft at 1.300 feet, starting orbits, will report when finished". Ik zie de Nieuwe Kerk, er is markt op de Markt, de bomen van de Beestenmarkt hebben nog geen bladeren, en rondom het station ligt een grote kale vlakte voor de bouw van de nieuwe Spoortunnel.Ik vlieg verder naar de kust en let goed op dat ik uit de Prohibited Zones blijf. Bea en Maxima houden er niet van overvlogen te worden terwijl ze topless liggen te zonnen in de Eikenhorst. Ik zie Scheveningen Haven en ga op zoek naar Simonis en de strandtent waar ik een paar dagen ervoor nog zat te kijken naar de overvliegende vliegtuigjes. Ik draai naar de pier en spot het Kurhaus.Na Scheveningen op pad naar Leiden voor wat sightseeing rondjes en door naar Alphen ad Rijn. Hier even opletten! Ik moet de aanvliegroute voor Schiphol kruisen en moet daarom zakken naar onder de 1.200 voet. Ik kijk goed links-rechts-links en ik steek over. Plots word ik over de radio opgeroepen door Amsterdam Info. "PVM, I do not have you on my radar, do you have a Mode S transponder?" Shit, ik was de transponder vergeten aan te zetten. Ik draai snel aan het knopje en bedenk hoe te antwoorden. Het werd zoiets van: "PVM is switching on transponder, can you see me now?" "Ja, nu zie ik je", krijg ik terug. Oeps, sorry :$

Over Alphen zet ik koers naar Utrecht. Om me heen zie ik allemaal noodlandingsveldjes, gescheiden door slootjes, allemaal in dezelfde richting :) Ik had thuis de koers al uitgezet en gecorrigeerd voor de wind, dus probeer goed koers te houden. Utrecht doemt op en ik ga op zoek naar het station en ons kantoor. Ik zie op alle verdiepingen collega's staan zwaaien (not) en ik wiebel met mijn vleugels om terug te zwaaien. Dan maar op zoek naar de woonkerk van vriendinnen Anouk&Feri en nog een rondje rond de Dom.Zo is het genoeg geweest en ik zet koers terug naar Gouda. De Reeuwijkse Plassen zijn van heel ver al herkenbaar, dus ik had geen moeite om de weg terug te vinden. Even afscheid nemen van de frequentie van Amsterdam Information, aanmelden bij Rotterdam Tower en ik begin de naderingsprocedure zoals me door Marguerite geleerd is. Over de meldingspunten Mike, Oscar en Papa en krijg de opdracht "cross in the middle, lefthand downwind, runway 06" Je hoeft geen rocket scientist te zijn om dat te ontcijferen."PVM are you able to accept a short final?" vraagt de toren terwijl ik me aan het voorbereiden ben op de landing. Hij heeft een grote jongen in de nadering voor de baan zitten en ik mag eerst, als ik snel ben. Ehm, laten we dat maar niet doen he, op zo'n eerste solo. Het ging tot nu heel goed, ik wilde het graag zo houden. Ik krijg de opdracht voor een '360 over right', een rondje rechtsom. Dat duurt een minuut of 2 en ik kan achter het landende vliegtuig aansluiten. Ik stuur in, gas terug, en ga dalen. Perfect flightpad, recht voor de baan... en... een prachtige landing. Danny blij! Wat een topvlucht.

De ietwat norse, mij nog onbekende instructeur die eerder die dag niet stond te popelen om mijn solo-verklaring te ondertekenen, complimenteerde me nu met mijn naderingsprocedure. Hij bleek achter mij in het circuit te hebben gevlogen en heeft alles gevolgd. Wat hij niet heeft gezien is dat ikzelf nog wel wat slordigheidjes heb ontdekt. De transponder hadden jullie al gelezen, maar ook de flaps tijdig gebruiken en een vaste hoogte houden moeten volgende keer beter. Volgens mij is dat ook de bedoeling van de solovluchten, dat je zelf je eigen foutjes constateert, en daar de volgende keer beter op let. Dus... zondag maar weer een nieuwe solo?

woensdag 23 maart 2011

DannyAirways kondigt uitbreiding Routenetwerk aan

DannyAirways heeft in een persbericht een uitbreiding van het routenetwerk aangekondigd.
DannyAirways vloog al op de bestemmingen Rotterdam, Middelburg, Lelystad, Breda, Antwerpen en Weert, maar heeft deze maand haar netwerk uitgebreid met haar tweede internationale bestemming Oostende/Brugge. In iets meer dan een uur non-stop van Rotterdam naar de Belgische badplaats, alwaar u een frietkot kunt bezoeken, of een plezant dagje kunt rondslenteren in de eeuwenoude en indrukwekkende stad Brugge. Voor het geld hoeft u het niet te laten, ook Belgie accepteert de euro.De uitbreiding van het routenetwerk past binnen de schaalvergroting die DannyAirways is begonnen om te concurreren met high cost airlines als KLM en Transavia. Voor de komende maanden zijn er nog meer bestemmingen aangekondigd. Zo staan Texel, Apeldoorn, Spa (B) en Saint Valery (F) op het programma voor de komende maanden.

DannyAirways zet op deze vluchten haar luxueuze en ruime Franse Dourniers in, de PHSVM en de PHSVQ, die plaats bieden aan wel 2 passagiers. De altijd vriendelijke en zeer bekwame crew staat tot uw beschikking. Helaas biedt DannyAirways nog geen catering aan aan boord. In plaats daarvan wordt een drankje geserveerd op de bestemming.Reserveren kan via de website tegen gereduceerd tarief zolang de bemanning nog niet gebrevetteerd is, maar een kniesoor die op dat laatste let. Wij hopen u binnenkort te mogen verwelkomen op een van onze vluchten.

Onderstaand enkele foto's van Oostende/Brugge International Airport. Zonder extra kosten verwelkomt de Vlaamse Overheid u aan het begin van de taxiway en brengt u achtereenvolgens naar uw parkeerplek en het kantoor van de havenmeester voor de betaling van het landings- en passagiersgeld. Ondanks de geweldige ligging tussen twee toeristische bestemmingen, is Oostende/Brugge voornamelijk een vliegveld voor vrachtverkeer. Boeing en Airbus aan de kant, DannyAirways is geland. Het vliegveld ligt direct aan zee en heeft een hele lange landingsbaan, dus als de landing de eerste keer niet lukt, kan ik het gewoon een 2e, 3e en 4e keer proberen, en met geknepen billetjes misschien nog wel een 5e keer ook :)

maandag 7 maart 2011

The Black Swan

Er was eens een prins die op zijn landgoed prachtige witte zwanen zag overvliegen. Lange rechte strepen trokken ze door de lucht. Zonder moeite, heel gracieus. Hij wilde ook zo mooi kunnen vliegen, naar verre tropische oorden als Texel, Spa of Oostende. Om dat te leren moest hij van de grote zwanen allemaal kunstjes doen: hele steile bochten vliegen als een klein musje, achterover vliegen als een steigerend paard en prachtig glijdend landen zonder te fladderen, overal, ook in het slootje tussen de weilanden.
De prins deed zijn uiterste best. Maar wat de prins niet wist, was dat hij die ochtend betoverd was door de zwarte zwaan. Daardoor vergat de prins wat hij eerder geleerd had. Hij had nog wel zo geoefend, op het praten met de andere zwanen, op het onthouden van de bewegingen die hij moest doen voor het landen, en op het herstellen van een te steile klim bij een te lage snelheid. Maar het was allemaal voor niks. Door de betovering kwam er niets van terecht. Hij wist niets meer en kon niets meer onthouden. Verdrietig en teleurgesteld ging de prins terug naar zijn kasteel en huilde zichzelf in slaap. Hoe kon hij dit ooit leren?De volgende dag besloot de prins het nog een keer te proberen. Hij las zijn aantekeningen nog eens door en bestuurde het cursusboek 'Vliegen als een witte zwaan', totdat alles weer fris in zijn hoofd zat.

Wonder boven wonder was de betovering nu verbroken. De prins vloog als een witte zwaan hoog boven de weilanden en trok nu zelf strepen door de lucht. Hij oefende de landingen, 4x, 5x, tot de instructeur van de prins besloot koffie te gaan drinken. De prins niet, hij mocht zelf nog een keer, helemaal alleen. De prins vond het geweldig. Hij zag de wereld onder hem klein worden en kon heel ver kijken: vanaf Middelburg tot aan Antwerpen toe. Hij stopte met fladderen en gleed gracieus naar beneden. Hij probeerde mooi te landen en het lukte hem! Nog een keer, en nog een keer. Tot wel 5x, totdat hij er bijna duizelig van werd. De prins was helemaal blij. Hij pikte de instructeur weer op, en samen vlogen ze de zonsondergang tegemoet. De prins moest natuurlijk wel weer voor het donker thuis zijn. Die nacht sliep de prins heerlijk, dromend van de grote trektocht met de andere zwanen naar St. Valery in Frankrijk (eind juni).