Danny Airways: Codesharing rond de Zuiderzee

Soms wordt je wakker en heb je zo'n zin! Dit was zo'n dag. Ik had er zelfs de wekker voor gezet. Vroeg uit de veren, er moest gevlogen worden. Dit werd een Danny-dag. In de cabrio lekker hard rijden, met raam open en hard en vals meezingen met de 3js. Ja, elke gek z'n gebrek. 'Geloven in het leven' heet dat nummer. Songtekst en nummer hier, en gaat erover dat je elke dag heel hard moet genieten op een lekkere uptempo beat. En dat was ik nou net vandaag van plan :)

ReinAir, kleine reisjes voor kutprijsjes (op z'n Haags uitgesproken natuurlijk), had vandaag geinitieerd. Niet dat daar veel voor nodig is hoor: 1 email, sms of telefoontje is voldoende om op z'n minst twee squadronmembers op te trommelen, al moeten ze zich ervoor ziek melden bij de baas. Werken kan morgen ook nog :) Natuurlijk wilde ik mee, en ook OscarLimaLima 'Wat moet je anders doen op zondag?' was present. Objective for today: fladderen met de pa en ma van Rein op Texel, dan door naar Drachten voor samesame met Otto z'n pa en dan inbound VOR 110.4 MHz (het radiobaken Rotterdam) via de toeristische route van DannyAirways. Drukke dag, waarvoor ik meende zelfs een dienstregeling uit te moeten werken om voor het donker weer thuis te zijn, een van de lessen geleerd van De Ronde van Vlaanderen.

Rondje IJsselmeer weergeven op een grotere kaart

Die dienstregeling werd gelijk op de proef gesteld. Het wolkendek hing 's ochtends nogal laag, dus eerst maar een verkenningsvluchtje gedaan met ReinAir boven Gouda. Niet al te best, dus maar terug voor koffie en diesel. Een uurtje later klaarde het al ietsje op. Door een route change langs de kust om Schiphol heen voor easy navigation hingen we even later boven Sweet Lake City. Met 120 knoopjes waren we zo boven de schaapjes van Texel voor een straight in approach voor het stoere roze deel van het squadron.

Reiniers pa en ma keken nog wat gespannen, maar deze vertrouwenwekkende pilot in command en koning van de zachte landingen, kreeg ze er toch in voor een rondje over het eiland. Volgens mij beviel dat goed want ik zag bij terugkomst pa de Wit stralen van trots (of was het opluchting?) dat z'n zoon dit zelf kon. Hij wil vast nog wel een keer mee.

Maar toen...
Voel je de spanningsopbouw?

Het wolkendek viel in elkaar. Het trok helemaal dicht en het werd donkerder. Onderkant bewolking op 300-400 voeten. En dat is te weinig voor de wet, niet voor ons natuurlijk, je kan namelijk ook onder de powerlines door. OscarLima leidde zijn kist en crew danwel naar de run up position, maar besloot daarna de engines weer uit te zetten en te wachten op betere tijden. Good call. Twee keer steeg er een kist IFR op. (zij mogen door het wolkendek op instrumenten ipv op zicht) en rapporteerden zij de hoogte waarop ze de wolken in vlogen. Toen dat hoger was dan 500 voet, waagden we het erop. Met 3 paar ogen en een GPS op schoot als backup hadden we uiteindelijk geen moeite om de afsluitdijk te vinden en deze te volgen naar de overkant, maar een beetje spannend was het wel.

Fryslan heet het hier en Otto voelde zich meteen thuis. Het wolkendek trok open en we konden leuk zigzaggen tussen de wolkjes door. Wat is dat een leuke bezigheid! Over het wolkje, onder het wolkje, op weg naar Ljouwert en Drachtn. Daar stond Otto's pa al te wachten, maar wat hij nog niet wist en wij wel, is dat ie ff mee naar boven mocht :) Geen speurtje angst te bekennen: met een smile van oor tot oor, ready for departure!

DannyAirways heeft geen catering aan boord, maar je krijgt wel altijd waar voor je geld. Dit keer een hele educatieve route over ouderwetse en nieuwerwetse landschapskunst. In Lemmer, aan de Friese IJsselmeerkust heeft iedereen een aanlegplek voor hun boot aan huis, zoals parkeerplaatsen in de rest van het land. Prachtig hoe de waterwegen de woningen omsingelen in kunstzinnige cirkels.

Even verderop de Noordoostpolder, met zijn kaarsrechte verkavelingen en boerderijen op een repeterend patroon, als een schilderij van Mondriaan.

Walibi World in Flevoland met achtbanen. Dat kunnen wij ook zonder rails :)

Wildviaducten bij de Veluwe lijken op de aquaducten die we even daarvoor in Friesland zagen.

Bij Utrecht de restanten van de Hollandsche Waterlinie in het landschap: stervormige eilanden omsingeld door een gracht.

De laatste verrassing lag in de Maarsseveense Plassen, 2 minuten vliegen verderop: een avonturenspeeleiland voor kids in de vorm van een levensgroot puzzelstukje. How cool! Speciaal voor VFR piloten :) Trouwens ook te vinden op Google maps.