Zo zijn er de Robins, van Frans fabrikaat (en uitspraak). Die hebben we in benzine en diesel uitvoering. Het leuke aan de Robins vind ik de joystick besturing, snelle reactiesnelheid op de besturing en het glazen dak, waardoor je goed zicht naar buiten hebt. Niet geheel onbelangrijk, want buiten de CTR (control zone) van Rotterdam wordt geen verkeerleiding gegeven met scheiding van verkeer, je moet dus zelf uit je doppen kijken. 
Dan zijn er de Pipers, van Amerikaans fabrikaat. Zoals een goede Amerikaan betaamt wat groter en luxueuzer uitgevoerd, met meer metertjes, maar dan helaas ook minder zicht naar buiten omdat het dashboard groter moest om al die metertjes in te zetten. De Pipers hebben een echt vliegtuigstuur en zijn wat zwaarder en trager, maar ze lijken wel wat degelijker. 
Dan heeft de club nog een aantal Cessna's. Dat zijn de kisten met de vleugels boven de cabine. Deze zijn wat makkelijker en goedkoper om te vliegen en geven voor passagiers achterin ook voldoende zicht naar beneden, omdat ze niet op de vleugels kijken. Helaas zijn ze ook wat krapper en mogen je passagiers niet te zwaar zijn, anders komt ie niet los. Tot slot is er nog een verdwaalde Diamond, een luxueuze Luxajet voor de posh-zakenreisjes en een aerobatics Robin, die zo gebouwd is dat je er kunstjes mee mag doen, zoals 90 bochten, op z'n kop vliegen en loopings enzo. Achteruit vliegen lukt nog net niet, zie hiervoor een eerder blog over aerodynamica.Omdat elke kist anders is, en je checklisten e.d. uit je hoofd moet leren, is het aan te raden om op 1 type kist de opleiding te doen. Je krijgt dan een brevet met een aantekening voor dat type vliegtuig. Na het behalen van je brevet kun je je door een examinator laten 'uitchecken' op een ander type kist. Doe je dat goed, krijg je er een aantekening bij, dat je die kist ook mag besturen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten